Gdański depozyt

Autor: Piotr Schmandt

Wydawnictwo: Oficynka

Rok wydania: 2011, stron 310

Opis: Pasjonujący kryminał w kolorze sepii, niekiedy z przewagą czerni.
Wielkimi krokami zbliża się druga wojna światowa, a tymczasem w Gdańsku wykluwa się intryga z prawdziwym skarbem w tle. Zmysłowa maszynistka, dwulicowi kochankowie, zagadkowy pośrednik, poczciwi polscy urzędnicy odsłaniający drugą twarz, femme fatale o urodzie damy z Siedmiogrodu oraz wywiady kilku państw – wszyscy są uwikłani w tajemniczą sprawę gdańskiego depozytu. Kto okaże się w tej rywalizacji prawdziwym zwycięzcą? Przedwojenny Gdańsk skrywa niejedną tajemnicę.

            Po przegranej Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej, Gdańsk, który wcześniej należał do terytorium tego właśnie państwa, został od niego odłączony na mocy traktatu wersalskiego. Jednak dopiero 15 listopada 1920 roku powstało Wolne Miasto Gdańsk, którego obywatelami w przeważającej części byli Niemcy. Polska odradzała się po latach wojny. Dwudziestolecie międzywojenne obfitowało w strajki, słaba kondycja gospodarcza państwa sprawiała, że obywatele Wolnego Miasta Gdańska byli nastawieni do Polaków raczej pesymistycznie. Świat wydawał się być szary i monotonny. Właśnie w tych ciężkich czasach Piotr Schmandt umieścił akcję powieści „Gdański depozyt” oraz jej bohaterów, którymi byli ludzie z różnych środowisk: od dyrektora poważnego polskiego urzędu, po ludzi prostych, zarabiających na życie ciężką pracą oraz mających tendencje do pojawiania się w złym miejscu w nieodpowiednim czasie.

            Perypetie bohaterów z każdą stroną stają się coraz bardziej zawiłe. Autor ciągnie równocześnie kilka osobnych wątków: zauroczenie Stasi przystojnym Niemcem, Albertem Ruthem, niewyjaśnione sytuacje rodziny van Clijs oraz sceny z życia tajemniczej Marii Walter. Przyznaję, że wiele z nich było dla mnie niezrozumiałych. Nie mogłam zrozumieć pewnych zabiegów zastosowanych przez autora i większość szczegółów było, moim zdaniem, niepotrzebnych. Brakowało mi wątków typowych dla kryminałów – książka chwalona jest jako prawdziwa perełka tego gatunku, a tymczasem ja byłam złakniona akcji niemal bez przerwy. Dopiero od połowy książki coś zaczęło się dziać, a opowieść stawała się coraz bardziej interesująca. Tajemnica gdańskiego depozytu opanowała nie tylko bohaterów, ale i mnie samą. Szereg intryg nie pozwalał oderwać się od lektury. I wreszcie pytanie: co kryje się pod tytułowym depozytem? Czy są to zwykłe kosztowności, wartościowe papiery czy coś, co na zawsze zmieni pogląd na świat obywateli Gdańska?

            Jestem zachwycona wciągającym i lekkim piórem pana Schmandta. Dzięki temu dziesiątki stron mijały w bardzo krótkim czasie. Książka napisana jest tak, aby trafiła w gusta zarówno młodszych, ale i tych bardziej dojrzałych czytelników. Tajemnica, która przewija się niemal przez wszystkie stronnice książki, spodoba się wszystkim miłośnikom powieści kryminalnych. Czy do mnie samej trafiła ów powieść? Niekoniecznie. Zdecydowanie wolę więcej potyczek, strzelanin i napadów, jeżeli chodzi o kryminały, jednak nie żałuję chwil spędzonych nad „Gdańskim depozytem” i zdecydowanie polecam ją wielbicielom tego gatunku.

           

Ocena własna: 6/10

Baza recenzji Syndykatu ZwB

Za książkę bardzo dziękuję wydawnictwu: