Autor: Anne Rice
Przełożył Tomasz Olszewski
Wydawnictwo: Zysk i S-ka Wydawnictwo
Rok wydania: 1995, stron 604
Tom drugi cyklu „Kroniki Wampirów”
Opis: Wampir Lestat,
bohater fascynującej powieści Anne Rice, jest postacią wywołaną z
najciemniejszych i najgłębszych pokładów ludzkiej wyobraźni. Kiedyś, za
czasów poprzedzających rewolucję francuską, arystokrata, teraz – gwiazda
rocka demonicznych rozkrzyczanych lat osiemdziesiątych dwudziestego
wieku. Lestat poszukuje w swojej podróży poprzez wieku odpowiedzi na
pytania związane z tajemnicą jego nigdy nie mającej się skończyć
przerażającej egzystencji. Do niego należy głos, gdy przedstawia nam
hipnotyzującą, żarliwą, zawiłą i pasjonującą opowieść.
Cytat: „Kto potrafi nas kochać? Ty i ja potrafimy, możemy więc kochać siebie nawzajem.”
Anne Rice była mi znana jedynie z
„Wywiadu z wampirem”. Nigdy wcześniej nie słyszałam o innych jej
książkach. Dopiero niedawno odkryłam popularną serię o Śpiącej Królewnie
oraz kolejne tomy „Kronik Wampirów”.
„Wampir Lestat” jest bezpośrednią
kontynuacją „Wywiadu z wampirem”, jednak tym razem narratorem jest nie
Louis de Pointe du Lac, lecz tytułowy Lestat, który w latach
osiemdziesiątych dwudziestego wieku, jako znana gwiazda rocka, tworzy
coś w rodzaju autobiografii, w której opisuje swoje życie jako człowieka
śmiertelnego, swoją przemianę w wampira oraz każdy szczegół swojej
niekończącej się egzystencji. Wszystkie złe i dobre chwile: gdy razem z
rodziną żył w Owernii, znany ze zwycięskiego pojedynku ze sforą wilków,
pałał się różnymi zajęciami, przez co stał się czarną owcą w rodzinie,
swoje dziwne stosunki z matką, ślepym ojcem i braćmi. Wreszcie wielką
miłość do Nicolasa de Lenfenta, ich wspólne życie w Paryżu. A gdy jego
opowieść dochodzi do momentu, gdy zostaje porwany przez tajemniczego
Magnusa i w murach jego wieży zamieniony w krwiopijcę, bohater powoli
podąża ku potępieniu, choć stara się nad wyraz, by pozostać „dobry”.
Zabijał jedynie morderców i groźnym przestępców lub ludzi, którzy nie
mieli szans na przeżycie z powodu ciężkich chorób lub śmiertelnych
urazów.
Z czasem Lestat uratował od śmierci
ukochaną matkę, tworząc z niej swoje pierwsze wampirze dziecko. Razem z
przepiękną Gabrielą podążał niekończącą się drogą życia, aż wreszcie
nadeszła pora rozstania. Kochankowie podążyli oddzielnymi ścieżkami, by
spotkać się praktycznie dwieście lat później.
W czasach, kiedy umysły nastolatków
(głównie nastolatek) opanowały wampiry z serii „Zmierzch” lub
„Pamiętniki Wampirów”, mamy również do czynienia z wampirami, moim
zdaniem, swego rodzaju klasycznymi. Szlachetnie urodzony młodzieniec,
odpowiednio wychowany i używający nienagannego języka, zostaje siłą
wciągnięty w nieznany mu świat. Opisuje wszystkie swoje żale, radości,
wątpliwości i decyzje; światową podróż w poszukiwaniu odpowiedzi na
dręczące od lat pytania. Bez fałszu, tak jakby bohaterowie opisani przez
Anne Rice żyli naprawdę...
Oczywiście, moim zdaniem książka jest
przeznaczona tylko dla fanów gatunku. Aż 604 strony praktycznie samych
opisów napisanych dość różnorodnym językiem to sprawy „tylko dla
wytrwałych”, jednak nie zniechęcam do sięgnięcia po książkę. Mimo swojej
trudności uważam, że „Wampir Lestat” jest powieścią niezwykle
wartościową i ma to przysłowiowe „coś”.
Tom drugi i trzeci „Kronik Wampirów”
(„Królowa Potępionych”), doczekały się ekranizacji, w której rolę
Lestata zagrał Stuart Townsend. Jednocześnie wszyscy pamiętamy tego
samego bohatera zagranego przez Toma Cruise’a w „Wywiadzie z wampirem”.
Stuart Townsend w „Królowej Potępionych”
Tom Cruise w „Wywiadzie z wampirem”
Ocena własna: 7/10
Ta autorka, to królowa wampirów. Heh. Mnie się trochę przejadły ;)
OdpowiedzUsuńMoże za jakiś czas przeczytam. Wywiad z wampirem zajął mi sporo czasu...
OdpowiedzUsuńA ja skoczę niebawem po "Wywiad" do biblioteki. Skoro tak się nim zachwycasz i wręcz każesz mi obejrzeć ten cholerny film, to książka musi być naprawdę zaje. ;)
OdpowiedzUsuń